RPGOWNIA CZYLI OPOWIESC INTERAKTYWNA I ROZMOWY O WSZYSTKIM INNYM!!!

Aragorn, Asasin, uczeń mistrzów dwóch ostrzy, kręgu zabójców pustyni.
Pochodzi z odległych pustynnych równin z zachodniego południa, gdzie wciąż doskwierają upały i moce pystyni, dzień jest tam upalny, a noce... chłodne i zimne.
Pochodzi z plemienia nimfu, z miasta ambu.
Ambu to miasto pełne zabójców, ciemnych charakterów, rozpustów itd. Jest miastem pełnym energii i przepychu, słynie z jedynych w swoim rodzaju a zarazem w tych stronach arcymistrzów cienia, dwóch ostrzy jak i również... zniekształcenia.
Każde dziecko zarówno, chłopcy jak i dziewczyny od 10 roku życia są trenowani aż do wieku 20 lat.
Już w tak młodym wieku wybrać muszą drogę, przez którą będą wiodły ich 10 lat życia. Do wyboru mają szkolenie na klasy ktore wybierał najwyższy z arcymagów crolius, lub zostac zwykłym obywatelem.
Przez te całe 10 lat arcymistrzowie uczyli dzieci stawania się prawdziwym ambumanem.
Na początku uczeń rozwijał się fizycznie, pod koniec zaś umysłowo poprzez naukę zaklęć testy z różnych dziedzin walk itp. Po zakończeniu nauk dziecko stawało się... mistrzem, miało wtedy prawo wyboru, zostać w mieście wśród współplemieńców i otrzymać białe szaty i broń, lub pójść własną ścieżką losu i odejść z miasta bez niczego.
Aragorn wybrał drogę dostania klas, jemu przypadł asasin spośród łucznika, maga, alchemika i wojownika,
młody chłopiec od małego był do tego stworzony wdawał się w bójki, był szybki sprytny zwinny.
Nauki pobierał od arcymaga kleynatha, również asasina.
Był tak dobry, że nauki skończył już w 18 roku życia.Przez te wszystkie lata nauczył się strzelać z łuku, władać jak i zarówno rzucać  sztyletami, przyrządzać trucizny, nauczył się również fachu złodzieja a co do magii wybrał magię zniekształcenia... zwierzęcia, geparda.
po dłuższym okresie wybrał los wygnańca i nie otrzymał nic, prócz tego co otrzymał od swojego arcymistrza u którego był ulubieńcem, otrzymał od niego szatę i mapę lecz bron miał dostać właśnie z mapy.
Po wielu poszukiwaniach znalazł grotę, w której stała skrzynia, której broniła garstka szkieletów.
Aragorn dwoma cięciami miecza znalezionego obok groty zabił wszystkie  szkielety, podszedł do skrzyni otworzył ją za pomocą wytrycha.
W środku, znalazł to czego tak długo szukał... był to sztylet i stary zżółknięty i zapieczętowany pergamin.
Otworzywszy, i przeczytawszy go aragorn osłupiał, gdyż ani zdania nie zrozumiał z tego co przeczytał. Zabrał więc sztylet i pergamin, i owinąwszy go w szmaty udał się do swego starego kleymatha.
Gdy doszedł do miasta udał się wpierw przywitać z rodziną jednak nie było ich.
Podszedł do przechodnia i zapytał się co stało się z jego rodziną, ten odpowiedział, że arcymistrz, wygnał ich z królestwa.
Aragorn pełny goryczy z zaciśniętymi zębami szedł przez ulice Ambu do kleymatha.
Gdy Aragorn stanął przed jego chatą, kleymath wyszedł mu na przywitanie, jednak nie zrobił tego, założył kaptur, chwycił aragorna za łokieć, i szybkim krokiem udał się do jego chaty. Tam z pod wiklinowego dywaniku otworzył klapę, i po drewnianej spróchniałej już drabinie zszedł razem z nim na dół zamykając za sobą klapę.
Szli razem w dół krętym korytarzem.
Potem zaczęli biec, i po kilku minutach na końcu korytarza, ujrzeli jasny blask słonecznych promieni, zakryty deskami i gałązkami drzew.
Gdy wyszli, Aragorn zapytał się o co tu chodzi.
kleymath podszedł do aragorna, i rzekł do niego
- Potem, wpierw powiedz z czym do mnie przybywasz - zapytał.
- Czy pamiętasz jeszcze mapę którą mi podarowałeś ? - powiedział aragorn.
- tak - rzekł kleymath - i co, znalazłeś, zniszczyłeś szkieletów, otworzyłeś skrzynie, co w niej było ? - dopytywał się kleymath
- znalazłem tam tylko sztylet i jakiś pergamin - odpowiedział.
- pokaż - rzekł kleymath.
Aragorn wyciągnowszy ze szmat sztylet i pergamin, podał je kleymathowi.
Ten zaś, ze zdumieniem czytał tekst pergaminu i przyglądał się sztyletowi.
Aragorn wyczuł wtedy kleymatha, że coś knuje.
Wtem kleymath opowiedział aragornowi, co się zdarzyło podczas jego nieobecności, opowiadał, że król wygnał rodzinę aragorna na pustynie, gdyż nie wyjawili gdzie udałeś się, gdyż ktoś powiedział mu, że podałem ci mapę zawierającą miejsce ukrycia sztyletu, musimy się spieszyć, gdyż ludzie z pewnością już gadali o twym przybyciu do ambu.
Ja się śpieszę, daję ci więc tekst z pergaminu tyle, że w naszym języku, a sztylet zachowa... wtem aragorn odebrał tekst i sztylet od kleymatha i zapytał się
- A czemu ciebie nie wygnał he ?? - zapytał się złowrogo kleymatha.
- Wiedziałem... wiedziałem, że kiedyś mnie wykryjesz, arcy mistrz nie wygnał mnie z tego, że myśli, że spiskuje z nim przeciwko tobie a tak naprawę spiskuje przeciwko niemu, a dzięki sztyletowi zabiję arcymistrza i to ja będę władał ambu więc oddaj mi sztylet !! - warknął kleymath
- możecie się nawzajem wymordować walcząć o władze, lecz beze mnie i mej własności - i to rzekłszy aragorn, zamieniając się w geparda uciekł w bezpieczne miejsce z dala od miasta.
Zrozumiał wtedy, że nie można nikomu ufać  nawet swemu zaufanemu mistrzowi, który go zdradził , wtedy aragorn wyciągnął pergamin z tekstem i przeczytawszy, otarł oczy, nie mogąc w to uwierzyć, gdyż sztylet przenosił go zupełnie w inny świat i miał magiczne moce... przygoda aragorna... dopiero się zaczyna.

Ostatnio edytowany przez m16Martin (2009-07-06 00:39:15)